sac

nm.

1. xalta, qop, qopcha; sac de toile, de papier latta, qog‘oz qop; sac de plastique salafan qop, xalta; sac de charbon, de blé bir qop ko‘mir, bir qop don; loc. sac de couchage qopko‘rpa (ichiga kirib yotiladigan qopsimon ko‘rpa); loc. être ficelé, fagoté comme un sac qop kiyib olganday; prendre qqn. la main dans le sac biror kishini jinoyat ustida qo‘lga tushirmoq, ushlab olmoq; il a plus d'un tour dans son sac uning bisotida hunari ko‘p (u ayyor); l'affaire est dans le sac ishlar joyida, ishlar besh; fam. vider son sac dilidagini to‘kib solmoq, dilida borini aytmoq, to‘g‘risini aytmoq; sac à vin aroqxo‘r

2. sumka, safar xalta, to‘rva; sac de soldat askarning, alpinistning safar xaltasi; sac d'écolier o‘quvchining sumkasi; sac à dos rukzak, yuk xalta; sac de voyage sayohat sumkasi; sac à main ayolar sumkasi; elle porte son sac en bandoulière u sumkasini orqasiga osib yuradi

3. bir qop (o‘lchov); moudre cents sacs de blé tegirmonda yuz qop don tortmoq

4. fam. karmon, pul, boylik

5. xaltacha; sac lacrymal ko‘zning yosh xaltachasi.

nm. talon-taroj qilish, talash; loc. mettre une ville à sac shaharni talamoq.